گزارشى از کارخانه سما پرگل
و شرکت خدمات کشاورزى

کارخانه سما پرگل از اول فرودین امسال تاکنون فقط حقوق 11 روز را به کارگران پرداخت کرده است. کارگران این کارخانه که تا اوایل امسال 60 نفر بوده است٬ 20 نفر زن و 40 نفر مرد٬ در اواسط فرودین 20 نفر از کارگران که زن بودند را اخراج کرده است.

3 هفته پیش کارفرمای این کارخانه به اسم حسین سمائی به کارگران اعلام کرده است که بودجه نداریم. کارخانه سودآور نیست و کارخانه تعطیل است. کارگران که همه قراردادهای سفید امضا دارند و متن قرارداد را اصلا ندیده اند٬ اخیرا متوجه می شوند که همه این قراردادها یک ماهه بوده است و دستشان بجائی بند نیست. اما حسین سمائی این 40 نفر کارگر را فقط را در این کارخانه نگه داشته است که بتواند از این طریق اعلام کند کارخانه دارد ورشکست می شود و باید وام بگیرد. این برای سومین بار است که ایشان به بهانه کارگران وام می گیرد و تاکنون هم به کارگران بجز 11 روز حقوق چیزى داده نشده است. کارفرما این کارخانه با بی شرمی فیش حقوقی را به دست کارگران می دهد اما حقوق را به حساب آنها واریز نمی کند. البته کارگران می گویند با وامهائی که تاکنون دریافت کرده است در دبی سرمایه گذاری در ساختمان سازی کرده است و کارخانه سما فقط یک بهانه است.

لازم به ذکر است که کارگران بارها به اداره کار و استانداری و نهادهاى ديگر مراجعه کردند اما هیچ کسی به کارگران پاسخی نداده است. کارگران کارخانه سما ماهی 221 هزار تومان حقوق دارند و شرط اين ميزان حقوق پرداخت بيمه توسط خود کارگران است. ابتدا گفته بودند که هزينه بيمه 15 هزارتومان است اما بعد در همین فیشهای حقوقی پرداخت نشده 50 هزارتومان کم شده است! در این گزارش دريافتى همچنین گفته شده که بیمه کارگران هم رد نشده است و در صورت بیکاری بیمه بیکاری هم به کارگران تعلق نمی گیرد.

کارگران کماکان در تکاپو هستند تا با تداوم اعتراضات خود حقوق شان را از گلوی این زالوها و دزدهاى سرمايه دار بیرون بکشند. آنها از ما خواسته اند که صدايشان را به تمامی هم طبقه هایشان برسانيم. ميگويند سرنوشت میليونها کارگر در ایران چیزی بیشتر از وضعیت آنها نیست و خواستار حمایت از مبارزات طبقه کارگر و مردم آزاديخواه ایران شدند.

شرکت خدمات کشاورزی
این شرکت اخیرا 15 نفر از کارگران خود را با سابقه بین 12 تا 15 سال اخراج کرده است. کار اصلى اين شرکت نگهداری از بذر کود و مواد شیميائی برای کشاورزی است که از جنوب ایران به سنندج صادر می شود. این کارگران در بخش تخليه بار٬ نگهداری بار در انبارها و انتقال این کالاها به شهرستانهای استان کردستان کار ميکنند. در حالی که یکی از سخت ترین کارهای این شرکت يعنى خدمات کشاورزی بر دوش این کارگران بوده است٬ هنگام اخراج متوجه می شوند که هیچ کدام بیمه نبوده اند و هم اکنون نیز از همان بیمه ناچيز بیکاری هم برخودار نیستند. کارگران به اداره کار سنندج شکایت کرده اند اما با جوابهای سربالا و بدتر از جواب کارفرما روبرو شده اند. اداره بیمه هم اعلام کرده است از آنجا که بیمه شما رد نشده است به شما هیچ بیمه ای تعلق نمی گیرد.

دزدى از جيب و حقوق کارگران و سازماندهى کلاهبردارى و به فقر و گرسنگى کارگران و خانواده هاى محرومشان شغل و شناسنامه کارفرماهاى ايرانى اسلامى است. کارگران راهى ندارند جز اينکه با قدرت در مقابل اين اوباش بايستند و حقوق هايشان را نقد کنند. ادارات دولتى چيزى جز دفتر و دستک ادارى کارفرماها نيستند و وارد شدن به دور سرگردانى و سردوانى چيزى عايد کارگران نميکند. بايد در مرکز شهر همراه با ديگر کارگران تجمع کرد. بايد به کارخانه رفت و همانجا متحصن شد و کارخانه را در اختيار گرفت. *